سفارش تبلیغ
صبا ویژن

سلام

وَ قَالَ [علی علیه السلام] الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى .

و درود خدا بر او ، فرمود : ناتوانى ، آفت و شکیبایى ، شجاعت و زُهد ، ثروت و پرهیزکارى ، سپرِ نگه دارنده است : و چه همنشین خوبى است راضى بودن و خرسندى

از بازیهای کودکانه مان به کوچه بلوغ که خسته شدیم ابرهارا خندیدیم اما جاده به عصیانمان خروشید ما در گذر حادثه جان گرفته بودیم و فردا بی هیچ بهانه ای ما را می خواست توشه ای می باید چشمانمان را که آبی کردیم ایستگاه بعدی پشت پیچ های انتظار چشم براه بود واهمه ای نداریم شاید امید هم با کاسه آبی بدرقه ما را سبز تر کند

باور ما شده بود که در این روز خاک بی گناه بود عطش آب به میهمانی شنهای جاده زمین را بی غرور ،به گریه می انداخت ابرها هنوز هم با خنده هایما ن قهر هستند اما این از حسودی آنها نیست ما کعبه آرزو را نه پای نارون سهراب و نشانی پسرک او بلکه به ترنم شوق خنده می جوییم ما سفر را به ترس نرسیدن نمی بازیم آن سوی افق خدا منتظر ماست.

گرچه سخت است ولی

همتی باید کرد

             قایقی باید ساخت

                       پشت پستوی زمان

                                                            نغمه ها پررنگند

 
 
 
اولین سین هفت سین
                    اولین عید بی تنهایی من   
                                                    خود تویی

 

            قسمتی در کار نیست

                                         با خدا

                                                حتی با خودم

                                                  صلیب شکسته مسیح را قسم

                                                                                 که دوستت دارم

 


 

بهار که نه

             فصل پنجم هم که به آبادی  ما بیاید

                                         باز دوستت دارم

نوبهار است عزیز

                 در آن کوش که خوش دل باشی

سالهاست که می خواهم برایت شعری بگویم

                                      عاری از واژه ها

                                         اما قلم هم گاه بهانه می گیرد

                                           وقتی می فهمد

                                   افسوس نشنیدن پاسخت را

                                      تو اگر بغضم می بینی

                                       التماس ما را هم به خدا برسان

                                         باور کن

                                                 به تمام من

                                                   قدر نفسی راه نمانده

روزگاری می شد

          با عشق از فاصله ها گذشت

                                      حتی با یک سلام

گله ای نیست

           حتما فراموش کرده ای چند سال است

               سلامم را بی پاسخ گذارده ای

                   شاید هم جاده آنقدر پر مه بود

                       که سویت را ندانستم

من اما دیشب

              آنقدر گریه کردم

                 که رد پای خواهش روی گونه هایم پا گرفته

شب های بی مهتاب

                   روزهای بی خورشید

                       ابر بی باران

                          گل بی گلدان

                               بی تو فرقی ندارد

                                    تلخ یا تلخ می گذرد